Maandag 12 september
Door: MarjokePieter
Blijf op de hoogte en volg Pieter
12 September 2016 | Frankrijk, Arcizans-Avant
Ik mag vandaag voor mezelf zorgen. De “Le d'Aubisque” staat nog op mijn verlanglijstje en dat is goed, mits ik maar voorzichtig doe. Om 1100 is de accu geladen en mijn lijf ook, dacht ik. Na een kilometer of 2 voel ik dat de wandeling van gisteren er flink in heeft gehakt. Terugschakelen dus en langzamer rijden. Dat gaat al gauw beter. Het duurt tot in Aucun dat de weg redelijk vlak is, vals plat. Daarna begint de klim naar de Soulor, die moet je eerst nemen voordat je aan de d'Aubisque kunt beginnen. Motortje aan en stuk voor stuk haal ik de wielrenners die me op het vals plat voorbij waren gegaan weer in. Ze zeggen weinig, want het is warm en zwaar. Na 5 km klimmen doe ik even een plas. Nodig moest ik niet, maar lekker om de bips even van het zadel te halen en de rug te rechten. Verder maar weer. Het is in totaal 18km naar de d'Aubisque. Ik rij verder in een stuk naar de Col de Soulor. Gezellig is het daar met al die Belgen. Ik spreek er één met een mooi shirt van de Maratona aan. Heeft hij 2 keer gereden en voegt eraan toe, al 5 keer de Marmotte te hebben gereden. Baas boven baas. De rest van de Belgen, die na hem komen, zien er minder florissant uit, maar wel blij dat ze boven zijn. Mijn broodje smaakt ondertussen verrukkelijk. De d'Aubisque wacht en enige twijfel komt in me boven drijven. Het gaat eerst weer naar beneden en dan nog eens 500 meter omhoog . Heeft mijn accu wel zoveel reserves? Terug van de d'Aubisque gaat het weer omhoog naar de Soulor. Bovendien is de terugweg naar de camping ook niet echt vlak. We nemen het risico. Het toevoegen van de d'Aubisque aan het rijtje cols geeft heel veel voldoening. Op de col aangekomen eerst even een foto bij het bord en daarna een Cola. Alleen dan is een Cola een sublieme dorstlesser. Tijd om aan de afdaling te beginnen. Zadel omlaag en karren maar. Top genieten. Nog even naar de Soulor klimmen en verder naar beneden. Ik heb nog 5 van de 10 streepjes over. Power genoeg en mijn benen voel ik niet meer. Na 4 uur en 1395 hoogtemeters arriveer ik op de camping. Opdrogen, zwemmen, douchen en verder nagenieten. Wat een mooie dag en Marjoke heeft ondertussen de was gedaan en lekker gelezen. Iedereen blij.