26 mei 2016

Excursie naar Zagreb en Tito. Om 07:00 uur op. We moeten om 08:15 met de bus mee, een grote. Bij de grens met Kroatie moeten we allemaal de bus uit, je paspoort laten zien (erin kijken doen ze niet) 10 meter doorlopen, bus 10 meter doorrijden, en weer instappen. Ambtenaren zijn net als files, je ergert je altijd en het went nooit al word je 100.
In Zagreb aangekomen staat de gids op ons te wachten. Het is goed weer voor een stadswandeling. Onze invalide in haar rolstoel kan helaas niet overal mee naar toe, vanwege diverse trappen en de “funiculair” is in de revisie. Even in de kathedraal geweest, prachtig bouwwerk met twee imposante torens van 107 meter hoogte. “Even” omdat de mis gaat beginnen. De kathedraal zit vol. Van de gids begrijp ik dat de bevolking hier voor 85% katholiek is en de rest orthodox katholiek. Vandaar een volle kathedraal. Heeft vermoedelijk ook te maken met het feit dat de oorlog nog niet zo lang geleden heeft plaatsgevonden.
Reden om ook nog te gaan kijken bij het geboortehuis van Tito. Onze gids is een student geschiedenis en kan over diverse zaken boeiend vertellen in het Duits. Bij het bronzen standbeeld van Tito heeft hij enige moeite om de juiste woorden te vinden over Tito. Hij heeft duidelijk bewondering voor deze president van Joegoslavie, maar is duidelijk over het feit dat hij ook een dictator was. Diegenen die te kennen gaven dat ze het met zijn beleid niet eens waren, belanden op een eiland in de Adriatische zee. Op dit eiland was het de bedoeling om stenen van de ene kant naar de andere kant te dragen en weer terug, psychisch slopen.
Na de dood van Tito is het land uit elkaar gevallen. Kon ook niet anders volgens onze gids. De cultuurverschillen zijn te groot. Om half zes weer op de camping.
Biertje op een terras in Zagreb €1,50. In Noorwegen €8,00. Temperatuurverschil is andersom.